Vanmorgen na een goede nachtrust uitgeslapen om kwart voor 6 weer opgestaan met het idee, dat wandelen niets meer is dan een kwestie van je hoofd leeg lopen en dan kijken wat er over blijft.
Met die gedachte naar de Wedren en vandaag met een beetje afgedwongen geluk om kwart voor 8 gestart Nijmegen weer uit langs bijna dezelfde weg als gisteren. De tocht voerde door Malden en Molenhoek en via de Maasdijk bereikten we Mook. Alle plaatsen volop in Vierdaagse-stemming en overal gigantische gastvrijheid en muzikale ondersteuning. In Mook kregen we onze eigen eerste kuitenbijter voor de voeten op de Groesbeekseweg. Vals plat omhoog tot de grens van de provincies Limburg en Gelderland en daarna weer langzaam omlaag tot in Groesbeek, waar de vrienden van de 40km en de 50km zich bij ons voegden.
Na een korte lunchstop op het Meetingpoint van de KNBLO (met tomatensoep, een heerlijk yoghurthapje en een flesje energiedrank) de weg op om ons te verbijten in de beruchte Zevenheuvelenweg. Af en toe meelopend met een peloton soldaten of politieagenten zweefden we bijna over de heuvels omhoog om daarna weer af te dalen tot de weg ons weer vroeg om weer mee omhoog te gaan. Met af en toe een verfrissend briesje van de ene kant en een verfrissend sproeier van een bewoner aan de andere zijde van de weg, bereikten we bijna ongemerkt Berg en Dal. Ook deze plaats had zich volledig opgedoft om ons te ontvangen en te begeleiden tot de gemeentegrens met Nijmegen.
Water, drop, zoute stengels, druiven en appels werden ons van alle kanten aangereikt en zodoende sloeg de vermoeidheid niet echt toe en konden we onze semi-zegetocht Nijmegen in voltooien. Wat de bewoners ons lieten zien schijnt een mooi voorproefje te zijn van de tocht die ons morgen nog te wachten staat. Uiteindelijk klokten we om kwart over 2 uit en hebben we deze zwaarste tocht van de Vierdaagse in 6,5 uur volbracht.
Na de tocht weer net als alle andere dagen met de taxi naar het verblijafdres gebracht, alleen hadden ze de taxichauffeur niet verteld wat de handigste route zou zijn. Een tocht waar ik normaal gesproken in de ochtend 8 minuten over deed, werd op deze manier een 2,5 uur durende rondreis door Nijmegen en omgeving.
In ons verblijfhuis voor de laatste maal ons tegoed gedaan aan een zalige warme maaltijd met gegrilde geitenkaas op stokbrood vooraf, spaghetti met spinazie en een gehaktmix als hoofdgerecht en een heerlijk ijstoetje als nagerecht. Nog wat fotootjes geschoten voor het uiteindelijke album en daarna vast afscheid genomen van een voortreffelijke gastvrouw (Anja Paasse), die dankbaar terzijde werd gestaan door haar vriendin (Juul Schueler) om het ons zoveel mogelijk naar de zin te maken.
Nu de laatste nachtrust optimaal benutten voor het laatste stukje op weg naar het Vierdaagsekruis.
Als waar is wat ze zeggen, dat je na de prestatie van de derde dag als op de automatische piloot de Via Gladiola kunt doen, dan zal het ook voor mij niet moeilijk zijn dat felbegeerde kruis te halen.
Ik laat jullie waarschijnlijk zaterdag weten, hoe het mij de laatste dag is vergaan.
Wel kan ik alvast verklappen, dat mijn Vierdaagseloop tot nu toe een bedrag van 2.220 euro heeft opgebracht voor de Hersenstichting. Met dit geld hoop ik een bijdrage te leveren aan verder onderzoek naar oorzaak en gevolg van niet-aangeboren hersenletsel en de begeleiding van mensen zoals ik, die daar soms zo plotseling mee geconfronteerd worden. Ook voor hen moet het mogelijk zijn uiteindelijk weer een menselijk gevoel te krijgen en zich weer opgenomen te weten in de “normale” wereld.
pims4daagse 
Pim, mijn eerste spontane reactie heb ik al gegeven op je verslag van de 2de dag. Morgen niet helemaal auto pilot, eerder een soort cruise control. Gedragen op de golven van de aanmoedigingen van het uit zijn dak gaand publiek langs de route. Vooral die laatste 5 tot 6 km zullen je een enorme kick geven waarbij alle indrukken als een doping (legaal en toegestaan) positief op je zullen inwerken. Pim heel veel plezier morgen.
Ha die Pim, vol bewondering over de prestatie die je levert geniet ik vanuit mijn luie stoel van je fantastische verhalen. Hou vol hoef ik niet te zeggen want je gaat het gewoon redden, of sterker: je tippelt morgen met een big smile de eindstreep over. Geniet met volle teugen morgen!
Charlotte
Geniet van je laatste wandeldag Pim!
Pim, van harte proficiat met het uitlopen van de 4daagse van Nijmegen. Je hebt het 4daagse kruis en de gladiolen meer dan verdiend! Je kunt op je prestatie beren trots zijn en ik denk ook dat je terugkijkend op de afgelopen week ervan genoten hebt. Marjolijn en ik wensen je een heel prettig weekend.
Peter, cruise control en doping…. ik heb het inderdaad allebei als zodanig ervaren. Ik weet niet wat mijn lichaam heeft gevoeld, vooral ook niet met die laatste opgelopen blaren, maar het was alsof ik op de golven van de samba, de militaire marsen en de moderne house, op een bed van gladiolen over de finish werd gedragen. Jij kent het gevoel van het finish-doek en weet dan ook het beste wat ik gevoeld heb. En ja, ik heb er ook van genoten…. elke seconde!
Dank voor al je dagelijkse berichtjes en hopelijk tot ziens. De groeten ook aan Marjolijn.
Het is je helemaal gelukt, fantastisch! Als iemand je 3 jaar geleden deze happening had voorspeld, had je die persoon vierkant uitgelachen. But…you did it!!!
Je hebt er hard aan gewerkt om dit te kunnen volbrengen, maar ook van genoten. Al die inspanningen is het alleszins waard geweest.
Alle mensen die geloofden in jou en je gesponsord hebben, in een woord ‘geweldig’! Ik heb het allemaal van dichtbij meegemaakt en gezien hoe gedreven je altijd was en hoe goed je naar je lichaam luisterde. Het weekend mag je lekker bijkomen en nagenieten. Dikke kus X!